Πρέπει να απαγορεύονται δια ροπάλου οι ηττοπαθείς και ψοφοδείς δηλώσεις από οποιονδήποτε έχει σχέση με τη διακυβέρνηση της χώρας και με οτιδήποτε έχει σχέση με τη σύγκρουση των συμφερόντων μας με τον τραμπούκο γείτονα

Η έκδοση και δημοσιοποίηση, χθες, της πράξης συγκρότησης της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής για τον Θαλάσσιο Χώρο (ΕΧΣΘΧ) και του χάρτη που τη συνοδεύει, με την οποία εξειδικεύεται και αποτυπώνεται σε χάρτη ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) της χώρας, είναι κάτι πολύ σημαντικό. Δεν είναι απλά ένας οδικός χάρτης για την αξιοποίηση των θαλάσσιων πόρων του Εθνους μας.

Περιλαμβάνει πολλά, όπως η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ. -αναφαίρετο δικαίωμα που διατηρούμε-, η πλήρης επήρεια του Καστελόριζου, την ΑΟΖ μας να εφάπτεται με αυτήν την Κύπρου και άλλα πολλά, τεράστιας σημασίας για την οικονομία μας, την εθνική μας ασφάλεια και το κύρος μας ως κράτους. Στην ουσία, είναι ένα πλήρες σχέδιο και μια διακήρυξη δικαιωμάτων, που έχει όμως βασικές προϋποθέσεις υλοποίησης και προάσπισής του. Ο κύριος αντίπαλός μας -ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας- είναι η ισλαμοφασιστική και επεκτατική Τουρκία, ο τραμπούκος της Ανατολικής Μεσογείου, ο ατιμώρητος γενοκτόνος, που κατέχει το 38% της Κύπρου, μας απειλεί, απειλεί την Κύπρο, το Ισραήλ και αρνείται να αναγνωρίσει τα εγκλήματα Γενοκτονίας που έχει διαπράξει σε βάρος όλων των Χριστιανών που ζούσαν στο έδαφος της οθωμανικής και μετά κεμαλικής Τουρκίας, μετά στην Κύπρο και στο Κουρδιστάν. Η Τουρκία του Ερντογάν είναι υποστηρίκτρια της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας, βρίσκεται πίσω από το Ισλαμικό Κράτος, τους σουνίτες χασάπηδες του Τζολάνι και τα καθάρματα της Χαμάς, για τα οποία λιγώνεται η εγχώρια αριστερίλα.

Κανείς που γνωρίζει τα στοιχειώδη για το πώς πρέπει να λειτουργεί ένα σοβαρό κράτος δεν περιμένει να προχωρήσουμε σε ένα μπαράζ τετελεσμένων χωρίς σχέδιο και συγκέντρωση ισχύος για την προάσπιση, π.χ., της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων παντού στα 12 ν.μ., την έναρξη εργασιών εκμετάλλευσης της ΑΟΖ μας, με έρευνες, στήσιμο εξεδρών άντλησης, καθορισμό ζωνών προστασίας της θαλάσσιας ζωής, επιτήρησής τους, αλιεία, πόντιση καλωδίων και αγωγών. Γενικά, οτιδήποτε σημαίνει άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, όπως άσκηση των ίδιων δικαιωμάτων και από την Κύπρο και προστασία της, βάσει των εθνικών, ηθικών και νομικών υποχρεώσεών μας. Επίσης, υλοποίηση σχεδίων συνεργασίας με την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και άλλες χώρες της Ε.Ε., που αφορούν την επιτήρηση των ΑΟΖ μας και την εφαρμογή οικονομικών σχεδίων που να απαιτούν τη σύμπραξή μας.

Ο μεγαλύτερος όμως εχθρός μας, μεγαλύτερος και από το κράτος-συμμορία της Αγκυρας, είναι άλλος. Είναι ο φόβος και, για να είμαι ακριβής, η εκπομπή του μηνύματος πως φοβόμαστε τη σύγκρουση και πως κάθε φορά που η Τουρκία θα απειλεί στο πεδίο εμείς θα κάνουμε πίσω, αναβάλλοντας την άσκηση των δικαιωμάτων μας στο διηνεκές. Διότι ο φόβος ακυρώνει την Αποτροπή. Οση ισχύ και αν συγκεντρώσουμε, ακόμη και αν πάρουμε 200 Rafale, 300 F35, 20 Belhara, διαστημόπλοια, υπερηχητικούς πυραύλους, αν ο Τούρκος δεν έχει αυτός μέσα του τον φόβο πως δεν θα διστάσουμε να τα χρησιμοποιήσουμε μόλις περάσουν την κόκκινη γραμμή που έχουμε ήδη θέσει, τότε δεν κάνουμε τίποτα. Γι’ αυτό, επειδή η εκπομπή φόβου υπονομεύει, ακυρώνει την Αποτροπή, πρέπει να απαγορεύονται διά ροπάλου οι ηττοπαθείς και ψοφοδεείς δηλώσεις από οποιονδήποτε έχει οποιαδήποτε σχέση με τη διακυβέρνηση της χώρας, την εξωτερική πολιτική, την πολιτική εθνικής άμυνας, ενέργειας, με οτιδήποτε έχει σχέση με τη σύγκρουση των συμφερόντων μας με τον τραμπούκο γείτονα.

Γι’ αυτό είναι τόσο βλαπτικά οι κάθε τόσο δηλώσεις και τα άρθρα διαφόρων πουρκουάδων του ΕΛΙΑΜΕΠ και άλλων παρακοιμώμενων της εξουσίας. Και την καθαρίστρια του ΥΠΕΞ ή του ΥΠΕΘΑ να ρωτάνε, θα πρέπει να ακουμπάει αποφασιστικά στη σφουγγαρίστρα της και να απαντάει αδίστακτα «Αν τολμήσουν, θα κλάψει η μάνα που τους γέννησε, θα τους ξεσκίσουμε». Φυσικά, οι Υπουργοί, ο ΠΘ, οι Στρατηγοί, Ναύαρχοι και Πτέραρχοί μας θα το διατυπώνουν αλλιώς, πιο κομψά, θα το σαλιώσουν λίγο -το μήνυμα, ντε!-, αλλά το ρεζουμέ της στάσης μας, που θα φτάνει στο βαθύ τουρκικό κράτος, όταν ο Ερντογάν και ο Χίμλερ του, ο Φιντάν, συνεδριάζουν με τους συνεργούς τους, πρέπει να είναι πάντα αυτό. Δεν επιτρέπεται υποψία φόβου. Και την επόμενη φορά που θα έρθουν να τραμπουκίσουν στο πεδίο πρέπει να τιμωρηθούν. Είναι σιγουρατζήδες, διαπρέπουν μόνον κατά γυναικόπαιδων, και αυτό θα τους συνετίσει. Πρέπει να μην είμαστε προβλέψιμοι και να ξυπνήσουμε τον αταβιστικό φόβο τους για μας, που ακόμα υπνώττει στο υποσυνείδητό τους, την αιτία του οποίου δεν θα κουραστώ ποτέ να λέω. Η αφύπνισή του, μαζί με την ισχύ που συγκεντρώνουμε και τις συμμαχίες που συνάπτουμε, είναι η καλύτερη εγγύηση για την υλοποίηση αυτού του σπουδαίου χάρτη.

Οι Τούρκοι μάς φοβούνται διότι κάποτε, αν και διχασμένοι, φτάσαμε λίγα χιλιόμετρα από την Αγκυρα, οι πολεμιστές παππούδες μας έβλεπαν τους μιναρέδες της Αγκυρας να διαγράφονται στον ορίζοντα και οι συνεργάτες του ετοιμάζονταν να συλλάβουν τον Κεμάλ, να τον κρεμάσουν και να ζητήσουν ειρήνη. Οταν διατάξαμε την υποχώρηση, δεν πίστευαν στα μάτια τους. Φανταστείτε, λοιπόν -οι Τούρκοι το ξέρουν-, τι μπορούμε να κάνουμε ενωμένοι. Να τους το θυμίσουμε…